Dag 3

Gereden route: Rondje door San Francisco

Gereden KM's/Miles: 0

Totaal KM's/Miles: 120/75

temperatuur: ca. 15ºC Weer algemeen: mooi rustig en helder weer. Helaas wel weer behoorlijk koud, maar we hebben nog mazzel want morgen schijnt het te gaan regenen, dus tijd om San Francisco te verlaten.

Alweer een dag in San Francisco. Vandaag maar eens een dagje zonder de wagen, we gaan te voet de stad verkennen. En dan specifiek Fishermans Wharf. Ondanks dat het weer behoorlijk winderig en fris  is trotseerden we de elementen en zijn we via de boulevard richting 'Pier 39' gelopen. Zoals de naam al zegt is dit een pier waar allemaal winkels en restaurants zijn gevestigd. Onderweg van ons hotel naar de pier kwamen we al snel langs het Holiday Inn Express, alwaar we een raar geluid hoorden en direct hierna een nog een vreemd geluid. Bleek dat een één of andere feestganger aan het kokhalzen was en zo van 4 hoog recht naar beneden kotste, waar het ongeveer 10 meter achter ons op straat terecht kwam. Je moet er toch niet aan denken dat we hier 5 seconden later langs liepen. Gadverdamme, en ik kan daar al zo slecht over, bah. Op de boulevard waren allerlei leuke winkeltjes met van alles en nog wat. Zo ook een winkel met onder andere een mooie glazen vaas in de etalage. Toch eens even eens kijkje nemen omdat die vaas de interesse wekte. Nou, dat was snel over want hij kostte $3600,- en verder hingen er onder andere kroonluchters van $16000,- enz. allemaal net boven het budget zeg maar, en trouwens de vaas paste toch niet in de koffer.

Pier 39 was ook een erg leuke ervaring. Shoppen en eten, wat wil je nog meer. Gelijk maar een doosje met langesteel aardbeien gekocht. Wat een super mooie en grote aardbeien, en nog LEKKER ook.

Trouwens, al het fruit ziet er hier toch over het algemeen erg mooi uit. Wat souvenirtjes gekocht en toen was het tijd om te gaan eten. Het werd het Players Sportsgrill. Voor het eten eerst maar weer een halve liter cola met een gratis refill, want je zou maar dorst krijgen in dit land. Ik had wel zin aan een club sandwich met gegrilde kalkoensfilet en dat werd me het broodje wel. Ik denk dat er twee kalkoenen geslacht zijn om mij tevreden te stellen. Maar lekker was ie. 

Trouwens, we zaten helemaal aan het eind van de pier met een uitzicht op Alcatraz. Het kon niet mooier.

Hierna de laatste verplichte attractie in San Francisco. De Cablecar, een authentiek karretje dat door middel van een kabel in de weg omhoog en naar beneden wordt getrokken. En dat ie omhoog gaat werd al snel duidelijk toen de buurman van Angelique even niet oplette en haar bijna van haar stoel drukte toen ie naar achteren gleed. Maar als je eenmaal gesetteld bent is het een superleuke attractie. Moeiteloos wordt je de heuvels overgetrokken. Ben je in San Francisco, altijd doen!! Aan het eind van de lijn kom je meer in Downtown San Francisco, en lijkt de stad in eens veel meer op New York. Ineens veel minder heuvels, veel meer hoogbouw en alle bekende winkels zijn hier vertegenwoordigd. Van Victoria's Secret, Macy's en Bloomingdale, alles is hier te vinden. Het is een fantastische stad met veel diversiteit, en met alle heuvels worden je kuiten ook nog eens lekker getraind. 

En dat bleek wel toen we aan het slot van de avond nog even van ons hotel naar de slingerweg van gisteren zijn gelopen. Echt letterlijk één keer rechtsaf en één keer links en je bent er, je moet alleen een paar echt onbenullige heuvels op (en later weer af). Wat een kuitenbijters zeg, en altijd goed voor leuke foto's.

Morgen gaan we zoals gezegd weg uit San Francisco opweg naar Monterey. Een mooie route volledig langs de coastal Highway 1. Wordt vast weer genieten.

Dag 2

Gereden route: Rondje door San Francisco

Gereden KM's/Miles: ca. 80/50

Totaal KM's/Miles: 120/75

temperatuur: ca. 15ºC Weer algemeen: mooi rustig en helder weer. Helaas wel behoorlijk koud.

Eindelijk heb ik een redelijk internet signaal gevonden (niet die van het hotel) om gelijk en paar foto's te uploaden, dus deze keer staan er ook wat plaatjes bij om de boel wat op te fleuren.

Trouwens, eerst maar even een foto van de Chevy Suburban.

Onze eerste volle dag hebben we gebruikt om eens lekker rustig te acclimatiseren. Na zo'n lange dag eerst maar eens rustig de stad verkennen. Het enige dat we gepland hadden is een trip naar Alcatraz om 18:10 dus de hele dag ligt voor ons.

Het eerste doel van vandaag was 'Twin Peaks', waar je een mooi overzicht over de stad San Francisco kunt krijgen. En ondanks dat we er bijna uit de broek waaiden was het inderdaad zéér de moeite waard. Wat een uitzicht. In één woord, prachtig. Het totale interessante deel van San Francisco is in één keer te zien. Je krijgt er gelijk een mooi overzicht hoe de stad ongeveer is opgebouwd. En dat opbouwen is vast niet makkelijk geweest, want het is ongelofelijk zoveel heuvels er in de stad liggen. En vooral ook hoe ongelofelijk stijl sommige wegen zijn hier. Tot 26% heb ik mij laten vertellen. Als je van fietsen houdt kun je hier je lol op. En toch zie je ze regelmatig. Met een rood hoofd de berg op, en met doodsverachting de berg weer af.

Hierna het 'verplichte' bezoek aan de Golden Gate Bridge. En ondanks dat het er mede dankzij Memorialday erg druk was, was ook dit een ervaring die we allemaal niet snel meer vergeten. Enorm knap om te zien wat ze in de jaren 30 al allemaal konden bouwen. Het is een indrukwekkend bezoekje geworden.

Daarna door naar de 'Painted Ladies', alweer een verplicht nummer, alleen dit keer voor Angelique. Eenmaal ter plaatse waren ze inderdaad net als je je voorstelt. Een rijtje van 6 (of 7 als je het hoekhuis ook meetelt) houten, karakteristieke huizen.Best leuk om te zien, en het 'To-Do' lijstje af te werken maar voor mij niet erg bijzonder. Ik hoop dat ik hier biemand mee beledig, haha.

Een kijkje aan de kust van de Pacific was het vervolg. Man, hier kun je pas uitwaaien. Wat een wind vandaag. Mijn pet wil er meerdere keren vandoor, maar kon hem door mijn reflexen nog net redden van een zoutwaterbad. Hier hebben we gelijk een klein voorproefje gehad wat ons op de rit richting Monterey te wachten staat. En ik moet zeggen, ik kan niet wachten. Wat een mooie ruige kustlijn tref je hier aan.

Om ons eerste rondje af te ronden leek mij een bezoekje aan de bochten van 'Lombard Street' wel leuk, dus hier rijden we ook even naar toe. Nou, laat dat even maar weg, want man, man, man, wat was de weg er naar toe druk. Een stukje weg van misschien 500meter heeft ons ruim 1 uur gekost. En wat was die weg er naar toe STIJL. Die 26% is echt zeker niet overdreven. We zitten allemaal geperst in onze stoeltjes, het lijkt wel een lancering. En dan ook nog elke 3meter weer stoppen en hierna weer proberen netjes weg te komen. Nu lukte Raymand dit perfect doordat ie met 2 voeten de pedalen bediende als een echte PRO. En om het helemaal stoer te maken heeft ie gelijk ons 4x4 systeem maar even aangezet. Kunnen we hem gelijk testen voor het vervolg van de reis. Twee auto's achter ons stond een klein rood autootje met, denk ik, alleen voorwielaandrijving en een schakelbak, want elke keer dat ie moest wegrijden ging dit met een enorme partij wielspin gepaard. En zo te zien doet ie dit heuveltje niet snel weer. Op de top van de heuvel kun je uiteraard alleen weer naar beneden, en omdat dit stuk nog stijler was hebben ze deze weg maar voorzien van een serie van in totaal 10 bochten, waar je als een treintje achter elkaar an rijdt. Binnen 5 minuten ben je weer beneden, maar het was toch ECHT gaaf om te doen. Een leuke aanrader!!

Ondanks de vertraging onderweg waren we nog lekker op tijd voor ons 'toetje' Alcatraz. Vertrek 18:10 uur en de uitgeprinte vouchers werkten (wederom) uitstekend, we waren zo op de boot. Gelijk een lekker plaatsje op de punt opgezocht. Wel wat erg winderig maar ook leuk, en je snapt gelijk waarom ze altijd zeiden dat terugzwemmen onmogelijk was, want er staat een ongelofelijke stroming hier. Je wordt zo de baai uitgezogen. Ter plaatse heeft Ranger Al ons ingeleid in de geheimen van het eiland, en hierna konden we met een audiotour verder. En die audiotour is ook nog in het Nederlands, dus alle 5 kunnen we ook nog volgen waar het over gaat. Vreemde ervaring trouwens. Het is net of je er al eens geweest bent, al komt dat natuurlijk door de vele films en verhalen over het eiland. Al met al een geweldig bezoekje geweest, alleen hebben we de hele dag heuvels beklommen dus de voetjes zijn een beetje beurs. Dus nu gaan de voetjes en het bijbehorende baasje lekker slapen. Morgen is er weer een dag.

Dag 1..

alvast even een kleine update van het verloop van de eerste dag.

's Morgens exact op tijd stond de taxi voor de deur. Ik moet zeggen dat het erg goed bevallen is. Gewoon bij iedereen thuis langs fhalen en uitstappen recht voor vertrekhal 3. 

Ook het inchecken verliep zonder enige problemen, dus alle voortekenen zijn goed. Alleen had het vliegtuig enige vertraging tijdens het vertrekken. Hij kwam te laat uit Indonesië en dus hadden ze het toestel niet op tijd klaar voor ons vertrek. Maar het half uurtje dat we later vertrokken hebben we onderweg gewoon weer ingelopen, zodat we gewoon om 11:50uur op San Francisco stonden. 

KLM is prima bevallen. De service was uitstekend en we zijn ruim voorzien van natjes en droogjes. Alleen 11 uur op een vliegtuigstoeltje blijft toch wel ERG lang. Maar we zijn er, dus op naar de douane. Ook hier geen enkel probleem. Zelfs vriendelijk personeel dit keer, en ik had helemaal vriendjes gemaakt toen ik hem wist te vertellen dat Dallas tegen Miami Heat moest spelen voor de playoff finale van de NBA. Kijk, dat is scoren, haha.

Ook alle koffers zijn zonder problemen aangekomen dus met een goed gevoel gingen we richting het treintje dat ons naar de 'car rental' zou brengen. Nou, dat treintje was toch best nog wel even zoeken. Zal wel komen omdat we allemaal een beetje versuft waren. Eenmaal bij Alamo aangekomen waren we snel aan de beurt, en hadden een aardige meneer te pakken. Hij vroeg met hoeveel we in de Tahoe moesten. En toen ik zei, met 5 volwassenen + koffers keek ie vrij bedenkelijk. Dat gaat nooit passen, zei ie. We hebben ze alleen met op de tweede rij 2 stoelen, dus dan moest er eentje op het strafbankje. En dan zou onze bagage er niet meer inpassen. Een Suburban is zijn optie. Voor een extra van $17 per dag konden we een upgrade krijgen. Maar met mijn beste pokerface wees ik het aanbod toch maar af. En dat worp zijn  vruchten af. Toen ie terugkwam had ie een nieuwe deal voor ons.Omdat we 24 dagen huurden kon ie het ineens voor $10 per dag doen. En omdat we eigenlijk toch al een Suburban in het hoofd hadden hebben we dat maar gedaan. Dit is in ieder geval een véél goedkopere oplossing dan rechtstreeks bij onze duitse autoverhuurder boeken. Dan had het ons €1300,- extra gekost dus we hebben dikke winst.

En het mooiste van alles is dat we een HAGELNIEUWE Suburban hebben mee gekregen, met 6miles!!! op de teller. We zijn de wereld te rijk met 'onze' aanwinst. Wat een wagen, en ook nog eens 4x4 uitgevoerd, en verder full options. 

Zo, en nu zullen we nog eens even een eerste kijkje nemen in San Francisco.

ps. De foto's laten nog even op zich wachten omdat het internet hier erg slecht is. 

**update** Snel nog even een paar foto's bijgevoegd

De laatste dag...

Eindelijk is het dan zo ver. We zitten binnen de laatste 24 uur voor vertrek, en alles loopt op rolletjes. Vanmorgen bij KLM direct maar ingecheckt en dit keer verliep alles zoals het zou moeten. Na het invullen van de laatste gegevens had ik binnen een mum van tijd de boarding passen uitgeprint. En we zitten ook nog steeds op rij 15, zoals ik 90dagen voor vertrek had aangevraagd, maar zowel KLM als Delta niet kon bevestigen. Prima geregeld dus.

De koffers zijn ook klaar voor vertrek. Na het nodige geschuif met de spullen hebben we twee prima eindgewichten. één koffer is 16,5Kg en de andere 20,6Kg. Hier moeten we het mee doen, onderweg. Meer gaat er niet mee. Trouwens, veel meer past er ook niet in mijn kleine koffertje. Het is alweer een aardig bommetje en topzwaar. Angelique probeert maar weer eens een nieuwe koffer. Tot nu toe heeft ze er in drie keer USA ook drie keer een kapotte koffer aan over gehouden. Maar misschien is dit keer 'four time lucky'. Voor de zekerheid hebben we nu maar eens een 'echte' koffer gekocht, en ik moet zeggen, zelfs helemaal vol loopt ie perfect met z'n vier kleine wieltjes.

Meer goed nieuws deze week. Gelukkig is die kl*te aswolk vanuit IJsland weer verdwenen van de radar. Die had ons toch wel weer even in spanning gelaten, net als vorig jaar. Maar al snel bleek dat deze vulkaan 'liever' is dan de vorige. 

Verder gaat hoogstwaarschijnlijk op zeer korte termijn de Sonora Pass open, dus als onze oorspronkelijke route via de Tioga Pass niet door kan gaan is het dichtst bijzijnde alternatief gelukkig wel beschikbaar. En vannacht gaat ook de 'Glacier Point Road' open, dus bijna alles valt zo vlak voor de vakantie op z'n plaats. Alleen een zullen we een stukje Highway 1 nabij Monterey moeten missen. Het is niet anders.

Zo, als het goed is, is dit ons (voorlopig) laatste berichtje vanuit Nederland. Over 24 uur zijn we al druk bezig met vliegen :) Het volgende bericht wordt gemaakt vanuit San Francisco dus houdt een beetje rekening met ons tijdverschil (het is tijdens onze vakantie 8 tot 9 uren vroeger, afhankelijk van waar we zijn).

WE GAAN OP VAKANTIE....

De laatste week nadert...

Over een ruime week is het dan echt zover. En eigenlijk mag het nu dan ook wel zover zijn. Maanden van plannen en checken, ben er nu wel een beetje klaar mee. We laten nu alles op z'n beloop en zien hoe alle voorbereidingen uitpakken.

Alvast een beetje droog geoefend met de koffers, en alles lijkt er prima in te passen. Iets dat ik eerst voor onmogelijk hield. Maar we hebben zelfs nog wat ruimte over, dus er mogen nog inkopen gedaan worden onderweg ;)

Het weer blijft wel een heikel punt. Zo is er de afgelopen dagen in Yosemite tot wel 30cm sneeuw gevallen, en dat komt onze planning niet helemaal ten goede. De 'Tioga Pass' heb ik eigenlijk al uit het hoofd gezet, maar op het moment zijn ook de alle alternatieven CA-4, CA-108 & CA-88 weer dicht wegens sneeuw. En dan moeten we wel een HÉÉL eind om. We zouden dan bijna in Sacremento uitkomen. Maar we hebben nog een maandje voor we er zijn dus heb er nog alle vertrouwen in dat één van de andere passen voor die tijd klaar/open is. Het moet er toch eens een keer warmer en beter gaan worden??

Ook bij de CA-1 coastal highway zit het ons niet mee. De laatste berichten zijn nu dat de weg niet voor midden Juni open is, dus ook hier wordt het zeker omrijden.

Verder hebben we nu alle vouchers binnen, ook die van ons Duitse autoverhuur bedrijf, dus laat maar komen, die vakantie.